Liw |
Administrator |
|
|
Dołączył: 20 Wrz 2005 |
Posty: 746 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
Trzymaj się tematu, słowa podążą za nim. Katon Starszy (Marcus Porcius Cato Maior Censorius, ok. 234 - 149 p.n.e.)
Zwięzłość słowa rodzi szerokość myśli. Jean Paul
Literatura rozwija się najlepiej wówczas, gdy jest w połowie rzemiosłem, a w połowie sztuką. William R.Inge
Literaturze nie są potrzebni wielcy pisarze, ale wielkie dzieła. Aleksander Kumor
Dobrze pisać znaczy czynić myśl widzialną. Ambrose Bierce
Gdybym chciał opowiedzieć słowami wszystko to, co miałem zamiar wyrazić w powieści, to musiałbym napisać tę samą powieść, którą napisałem, od początku. Lew Tołstoj (1828 - 1910)
Nie znam pisarza, który po otrzymaniu nagrody Nobla napisałby coś, co warte jest czytania. Robert Graves.
Oryginalnym pisarzem nie jest ten, który nikogo nie naśladuje, ale ten, którego nikt nie potrafi naśladować. Francois Rene de Chateaubriand (1768 - 1848)
Ten, kto nie spodziewa się mieć miliona czytelników, nie powinien zabierać się do pisania. Johan W. Goethe
To wielka sztuka pisać tak jak trzeba, nie wiedząc o tym.
Gdy człowiek rozumny zacznie mówić jakieś zdanie, nie domyślamy się jak je skończy. Gdy zacznie głupi - wiemy na pewno. Antoni Słonimski
Gdy się pomyśli, ile książek jest już na świecie i ile ich codziennie przybywa, to najprawdopodobniej Bóg przy następnym potopie posłuży się nie wodą, lecz papierem. William Faulkner.
Gdy uczyć będziemy ludzi, jak powinni myśleć, a nie co powinni myśleć, to unikniemy wielu nieporozumień.
Mówić trzeba prosto, a myśleć w sposób skomplikowany - nie na odwrót. Franz Josef Strauss.
Pisząc nie trzeba tak wyczerpywać przedmiotu, aby nic nie pozostało dla czytelnika. Nie chodzi wszako o to, aby ludzie czytali, ale aby myśleli. Monteskiusz
Sukces jest potrzebny tylko od czasu do czasu, bo pozwala myśleć, że jest się do niego zdolnym. s.40 Zofia Kucówna - Zdarzenia potoczne
Uciecha w starości. Myśliciel, a także artysta, który swoje najlepsze ja ukrył w swoich dziełach, widząc, jak czas powolnie kruszy i rujnuje jego ciało i ducha, odczuwa złośliwą niemal radość, jak gdyby, ukryty w kącie, patrzył na złodzieja dobierającego się do jego skarbca, świadomy, że skarbiec jest próżny i wszystkie skarby wyniesione. Aforyzmy F. Nietsche |
|